“Beni bende deme, bende değilim. Bir ben vardır bende, benden içeri.” der Yunus Emre. Sana, senin tarafından keşfedilmeyi bekleyen bir ‘sen’ daha var deseydim, ne düşünürdün? Peki ya hayatında hissettiğin değersizlik, yetersizlik, endişe ve öfke gibi duyguların sonucunda verdiğin tepkilerin aslında ‘gerçek’ benliğine, yani ‘öz’ benliğine ait olmadığını söyleseydim? Verdiğin bütün tepkilerin ‘kazanılmış’ benliklerinin bir sonucu olduğunu bilseydin, kendine daha şefkatli bir alandan bakıp, kendini daha çok sevebilir miydin? Çocukluğumuzdan, hatta anne karnında oluşumumuzun ikinci ayından itibaren, birçok olay ve durum yaşıyoruz. Bu olay ve durumlar karşısında negatif gibi gözüken birçok duyguyu deneyimliyoruz. Bu deneyimler sonucunda bilinçaltımız farklı farklı kodlama yapmaya ve kayıtlar oluşturmaya başlıyor. Kazanılmış benliklerimiz, bu kodlar ve kayıtlar arttıkça…